Moeilijk eten bij kinderen: reden tot zorg?

'Picky eating' is een veel voorkomend probleem tijdens de vroege jeugd. Een kwart van de ouders (zie voetnoot) rapporteert dat hun peuter een moeilijke, of kieskeurige eter is. Moeilijke eters komen veel voor en zijn voor ouders vaak een reden van grote zorg. Toch was er weinig bekend over de oorzaken, het beloop en de gevolgen van dit gedrag.

In zijn promotieonderzoek 'Trajectories of Picky Eating. From normal rite of passage to a developmental problem' heeft Sebastian onderzocht wat de oorzaken en gevolgen (kunnen) zijn van moeilijk eten bij kinderen.

Vaak wordt gezegd dat het een fase is en dat het vanzelf overgaat. Picky eating kan echter ook leiden tot een verslechterde voedingstoestand en een vertraging in lengtegroei en gewichtstoename. Verder is picky eating ook geassocieerd met latere psychische problemen.
Het is dus belangrijk om te achterhalen wanneer kieskeurig eten een normale fase is in de ontwikkeling en wanneer het leidt tot lichamelijke en/of psychische gezondheidsklachten als het kind opgroeit.

Normale fase in de ontwikkeling

De belangrijkste bevindingen van het promotieonderzoek bevestigen dat bij het jonge kind picky eating een vaak voorkomend probleem is (26,5% op 1,5 jaar en 27,6 op 3 jarige leeftijd), dat daarna lijkt af te nemen (13,2% op 6 jarige leeftijd). De kinderen waarvan het picky eating gedrag over gaat hebben geen verhoogde kans op psychische problemen op latere leeftijd.

Dit versterkt de op consensus gebaseerde gedachte dat bij de meeste kinderen picky eating een normale fase in de ontwikkeling is. Veel kinderen zijn in hun vroege jeugd lastige eters, maar die problemen gaan vanzelf over vóór hun zesde levensjaar. Zorgprofessionals kunnen een afwachtend vinger-aan-de-pols beleid voeren, waarbij ouders gerustgesteld kunnen worden dat deze fase waarschijnlijk vanzelf overgaat.

Kleine risicogroep

Alleen een kleine groep kinderen (4%) heeft aanhoudende picky eating problemen in de vroege jeugd. Deze kinderen hebben een iets verhoogde kans op pervasieve ontwikkelingsproblemen. Zorgprofessionals moeten op de hoogte zijn van de risicofactor-profielen die persisterende picky eating problemen voorspellen en moeten kunnen bepalen of nader onderzoek nodig is.

Toekomstig onderzoek is nodig om te zien of op jongere leeftijd risicofactoren geïdentificeerd kunnen worden die persistentie van picky eating problemen voorspellen. Ook is meer follow-up onderzoek nodig om te zien hoe het picky eating gedrag bij kinderen zich ontwikkelt - en de gevolgen van dit gedrag - in de adolescentie en volwassenheid.

Noot

De meeste studies die Sebastian in zijn promotieonderzoek heeft betrokken, waren ingebed in Generation R, een onderzoek van het Erasmus MC dat de groei, ontwikkeling en gezondheid van opgroeiende kinderen in Rotterdam onderzoekt. Deze kinderen worden gevolgd vanaf de vroege zwangerschap met jaarlijkse meetmomenten.