Valangst

200x200+Colin+vd+Heiden.png
We spreken van valangst als iemand blijvend bang is om te vallen en voor de gevolgen die dit kan hebben voor zijn leven. Iemand vermijdt hierdoor (gewone, dagelijkse) activiteiten die hij wel in staat is te doen. Ruim de helft van alle zelfstandig wonende 70-plussers heeft angst om te vallen en bijna 40% van de ouderen vermijdt dagelijkse activiteiten vanwege deze angst.

Symptomen valangst

Valangst uit zich in een of meer van de volgende symptomen:

  • angst en paniek in en voor situaties waarin men denkt een risico te lopen om te vallen
  • vermijden: door de angst worden bepaalde, alledaagse situaties vermeden uit angst om te vallen (zoals het buiten lopen,, lopen op een glimmende vloer, drempels of stoepen
  • inschakelen van vertrouwde personen en/of gebruik maken van hulpmiddelen als stok, rollator of rolstoel wanneer men een gevreesde situatie moet ingaan
  • irreële gedachten: het risico op vallen wordt veel te hoog ingeschat in vergelijking met de realiteit, en de ernst van de gevolgen van een val wordt overdreven (men kan alleen bedenken dat het vallen rampzalige gevolgen kan hebben)
  • verandering in de manier van bewegen: men gaat op een gekunstelde manier lopen

Bovendien treden meestal ook één of meer lichamelijke symptomen op die de angst om te zullen vallen versterken:

  • Slap of verdoofd gevoel in de benen of knieën
  • Hartkloppingen
  • Duizeligheid
  • Druk op de borst / gevoel van benauwdheid
  • Beven of trillen
  • Droge mond
  • Zweten / koude rillingen

Wat kun je doen?

Doe de test angststoornissen. Herken je de uitkomsten? Praat met je huisarts over jouw klachten. De huisarts kan je een verwijsbrief geven voor verder onderzoek. Ons behandelteam onderzoekt jouw klachten. Op basis van de uitkomst overleggen de hulpverleners met je wat de beste behandelaanpak methode in jouw geval is.

De behandeling van valangst

De behandeling van valangst is vaak een combinatie van cognitieve gedragstherapie en fysiotherapie. Dit wordt soms gecombineerd met ergotherapeutische adviezen.
De fysiotherapeutische oefeningen leer je om weer op een gewone, adequate manier te lopen. Met cognitieve gedragstherapie wordt met oefeningen gewerkt aan het weer ingaan van de gevreesde situaties. Je leert ook de hulpmiddelen die niet nodig zijn achterwege te laten. Ook wordt aandacht besteed aan de bezorgde en angstige gedachten. Deze leer je bij te stellen, zodat je weer realistisch denkt. Er is (ergotherapeutische) aandacht voor de veiligheid in jouw eigen leefomgeving. Door bijvoorbeeld de verlichting te verbeteren, losse snoeren en kleedjes te verwijderen wordt onnodig risico om te vallen verkleind.