Heeft mijn kind een ontwikkelingsstoornis?

Heeft mijn kind een ontwikkelingsstoornis?

Een ontwikkelingsstoornis of -achterstand komt in allerlei vormen voor. Je kunt hierbij denken aan:

• leerstoornissen, bijvoorbeeld
  • dyslexie (woordblindheid, moeite met lezen)
  • dyscalculie (moeite met rekenen)
• spraakstoornissen (bijvoorbeeld stotteren)
• autismespectrumstoornis (bijvoorbeeld Asperger)
• aandachtstekort- en gedragsstoornissen (bijvoorbeeld ADHD)
• tics (bijvoorbeeld het syndroom van Gilles de la Tourette)
• verstandelijke beperking, ( zie onderaan algemene pagina over ontwikkelingsstoornissen)
• zintuiglijke beperkingen, zoals slecht zien en horen,
• communicatiestoornissen (bijvoorbeeld stotteren)
• dyspraxie (houterige en onhandige motoriek)

De oorzaken en verschijnselen zijn heel verschillend. Sommige verschijnselen zijn blijvend, andere verschijnselen kunnen na verloop van tijd minder worden.

Soms zie je iemand ook stereotiepe en herhalende bewegingen maken. Die bewegingen zijn vaak ritmisch en kunnen leiden tot verwonding. Deze stereotiepe bewegingsstoornis kan iemand 'in de weg zitten' in het dagelijks leven, op school of op het werk.

Veelvoorkomende stereotiepe bewegingen zijn: 

• zwaaien met de handen,
• schommelende bewegingen,
• gooien met voorwerpen,
• met het hoofd op een hard oppervlak slaan,
• zichzelf slaan (vaker bij jongens) of bijten (vaker bij meisjes).

Nader onderzoek moet uitwijzen dat deze stereotiepe bewegingsstoornis het gevolg is van iets anders zoals bijvoorbeeld een tic, een pervasieve ontwikkelingsstoornis, het gebruik van geneesmiddelen of drugs.
Meestal komen bij kinderen deze stereotiepe bewegingen voor, maar ook op latere leeftijd kan deze stoornis ontstaan.